ÖZET

AMAÇ:

Deneysel peritoneal endometriozis oluşturulan ratlarda, levamizol, interferon alfa-2b ve löprolidin, peritoneal implantlara etkilerini araştırmayı amaçladık.

MATERYAL-METOD:

Vernon ve Wilson yöntemi ile 48 ratta peritoneal endometriozis oluşturuldu. Bu işlemden dört hafta sonra peritoneal implantlar histopatolojik olarak değerlendirildi ve ratlar dört gruba ayrıldı: a) birinci kontrol grubundakilere tek doz %0.9 salin solüsyonu, 1 ml, intraperitoneal; b) ikinci gruptakilere tek doz löprolid asetat, 1 mg/rat, intramüsküler; c) üçüncü gruptakilere tek doz interferon alfa-2b, 100.000 U, intraperitoneal ve son olarak d) dördüncü gruptakilere üç gün boyunca levamizol, 2mg/rat, intraperitoneal, üç günlük aralarla altı hafta süreyle verildi. Ratlar altı haftalık ilaç uygulamaları sonunda sakrifiye edildiler. Endometriotik implantlar makroskopik ve histopatolojik olarak değerlendirildi. Mikroskopik değerlendirmeler, implantların bez ve stromalarının atrofilerine göre normal, hafif ve şiddetli atrofiye karşılık gelecek şekilde sırasıyla (+), (+ +) ve (+ + +) olarak skorlandı. Sonuçlar SPSS 10.0 paket programı kullanılarak, χ2 testi ile değerlendirildi. p<0.05 anlamlı olarak kabul edildi.

SONUÇLAR:

İlaç uygulanan gruplar kontrol grubu ile karşılaştırıldığında, löprolid (p<0.05) ve interferon alfa-2b (p<0.05) etkili, levamizol ise etkisizdi (p>0.05).

TARTIŞMA:

Endometriozisin patogenezinde immünolojik faktörlerin rol oynadığına dair güçlü kanıt vardır. Tedavide immünomodülatör ilaçlardan fayda beklenebilir. Bu grup ilaçlardan interferon alfa-2b etkiliyken, levamizol etkisizdir. İleri çalışmalar bu hastalığı anlamaya yarayacak ve tedavisinde farklı immünomodülatör ajanların etkinliğini belirleyecektir.