ÖZET

Amaç:

In Vitro Fertilizasyon (IVF) sikluslarında luteal faz defekti mevcuttur ve en iyi luteal faz desteği (LFD) sağlamak amacıyla birçok tedavi protokolü denenmiştir. Literatürde IVF sikluslarında Gonadotropin Salgılatıcı Hormon (GnRH) agonistlerinin luteal faz desteğini tamamlayıcı ajan olarak kullanımının yararlı olduğu öne sürülmüştür. Biz bu çalışmamızda IVF tedavisinde standart progesterone desteğine ek olarak tek doz GnRH agonist 0,1 mg subkütan enjeksiyon olarak eklenmesinin özellikle canlı doğum oranları olmak üzere gebelik sonuçları üzerine etkilerini analiz etmeyi amaçladık.

Gereç ve Yöntemler:

Bu çalışma 2739 IVF siklusunu içeren retrospektif bir kohort çalışmasıdır. IVF sikluslarında uzun GnRH agonist ve antagonist stimülasyon protokolleri dahil edilmiştir. Tedavi programındaki sikluslar ; tek doz luteal GnRH agonist ve progesteron alan Grup A (n=1850) hastalar ile yalnızca standart progesterone luteal desteği alan Grup B (n =889) hastalar olmak üzere 2 gruba ayrılmıştır. Çalışmanın primer sonucu canlı doğum oranlarıdır. Abortus ve çoğul gebelik oranları ise sekonder sonuçlardır.

Sonuç:

Luteal fazda destek tedavisi amacıyla GnRH agonistlerinin rutin luteal desteğe eklenmesi günümüz literatürü ışığında desteklenmektedir. Ancak kendi çalışmamızda luteal faza tek doz GnRH agonisti eklemenin gebelik sonuçları üzerine olumlu etkilerini gözlemlemedik. Ancak GnRH agonistlerinin luteal döneme eklenmesinin potansiyel faydasının ortaya konulabilmesi amacıyla farklı doz rejimleri ve uygulama periodları ile iyi tasarlanmış randomize klinik çalışmalara ihtiyaç vardır.

Bulgular:

GnRH agonist ve progesterone luteal faz desteği alan (Grup A) ve sadece progesterone alan (Grup B) arasında canlı doğum oranları açısından ; hem uzun agonist hem de antagonist stimülasyon kollarında istatistiki anlamlı farklılık gözlenmedi (sırasıyla 40,8%/41,2% ve 32,8%/34,4%,p<0,05). Gebelik oranları, implantasyon oranları ve abortus oranları her iki grupta benzer bulundu. Çoğul gebelik oranları ise antagonist sikluslarda , Grup A’da Grup B ye göre istatistiksel yüksek bulundu.(sırasıyla 12,0% ve 6,9%).