ÖZET

Amaç:

Cerrahi ikinci-bakı’nın (CİB) epitelyal over kanserindeki rolü araştırılmıştır.

Gereç ve Yöntemler:

Klinik olarak hastalıksız olan 171 hasta retrospektif olarak değerlendirilmiştir. 98 (%57.3) hastaya CİB uygulanmış ve 78 (%42.7) hasta takip edilmiştir. CİB yapılanların 51 (%52.0)’inde hastalık saptanmazken, 31 (%31.6) mikroskopik pozitif ve 16 (%16.3) makroskopik pozitifti. Pozitif CİB sonucu olanlara sitoredüksiyon ve/veya kemoterapi uygulanmıştır. Negatif CİB ve gözlenen grup ise nüks saptanana kadar tedavisiz takip edilmiştir. Gruplar hastalıksız sağkalım, toplam sağkalım ve klinik karakteristikler açısından karşılaştırılmıştır.

Bulgular:

Hastalıksız sağkalım ve toplam sağkalım negatif CİB grubunda gözlem grubuna, mikroskopik ve makroskopik gruplara göre daha iyi olsa da (p<.01), pozitif CİB grubu ile gözlem grubu arasında fark yoktu (p>.05). Ancak hastalıksız sağkalım ve toplam sağkalım oranları mikroskopik CİB grubunda makroskopik pozitif CİB grubuna göre anlamlı düzeyde uzundu (p<.01). 32 hasta (%62.8) negatif CİB sonucundan sonra nüksetmiştir. Sadece ilk kemoterapide paklitaksel kullanımı negatif CİB sonucundan sonra daha az nüks oranıyla ilişkilidir (p<.05). Negatif CİB sonrası nüks ile evre, grade, yaş, CA-125 düzeyi, asit hacmi, histolojik tip ve optimal sitoredüksiyondan etkilenmemektedir.

Sonuç:

Negatif CİB sonrası nüks oranı halen yüksek olup, pozitif CİB sonrası ikincil çabalar sağkalım için net bir yarar sağlamamaktadır. Bu nedenle rutin CİB uygulaması etkin ve gerekli değildir.